Kracht versus Kwetsbaarheid

Kracht versus Kwetsbaarheid

 

Wat hebben kracht en kwetsbaarheid met elkaar te maken? Ben je krachtig als je ook kwetsbaar durft te zijn? Kun je als je kwetsbaar bent nog steeds krachtig zijn? Lang heb ik gedacht van niet. “Wanneer ik mijn kwetsbaarheid zou laten zien zouden mensen denken dat ik zwak ben” was mijn overtuiging. Kwetsbaar zijn of je gevoelens tonen stond lijnrecht tegenover je krachtig en sterk laten zien aan de buitenwereld, dacht ik. Inmiddels ben ik er wel achter dat je juist krachtig bent wanneer je kan laten zien dat je ergens onzeker of verdrietig over bent, dus kwetsbaar opstelt. Want juist daar heb je moed voor nodig. Het is namelijk veel makkelijker om je achter je maskers of beschermingslagen te verschuilen. En andersom geldt ook, wanneer je je emotie laat zien kun je nog steeds je kracht voelen omdat je dan je ware zelf laat zien. En dat voelt krachtiger dan wanneer je jezelf wegstopt achter die muur.

 

Hoe herken je die maskers

We weten vaak wel wanneer we een masker van onverschilligheid opzetten. Stel, je bent verwikkeld in een discussie met je partner en hij/zij zegt iets wat jou heel erg raakt. Wat doe je dan? Ga je frontaal in de aanval en wordt je boos? Of trek je je terug en zegt niks meer en loop je weg? Het zijn allemaal verdedigingsmechanismes die je onbewust inzet en die deze reacties teweeg brengen met hoogstwaarschijnlijk ruzie als gevolg. Dit doe je om maar niet jezelf helemaal bloot te geven en je kwetsbaarheid te tonen.

Een ander voorbeeld is wanneer jij iets moet gaan doen waar je heel erg tegenop ziet. In deze situatie voel je je onzeker. De valkuil is dan dat je doet wat je moet doen zonder die onzekerheid ook mee te nemen. We zetten dan als het ware onze onverschillige masker op of misschien wel onze arrogante masker. Allemaal weer om je onzekerheid te verbloemen. Zou het in dit geval ook niet mooier zijn om te benoemen dat je onzeker bent? Of het in ieder geval voor jezelf te erkennen? Dan zul je zien dat je veel echter en authentieker overkomt.

Het verschuilen achter een masker is dus dat verdedigingsmechanisme die je inzet om jezelf staande te houden. Eens heb je ze nodig gehad maar nu mogen ze weg om jou echte authentieke zelf te gaan leven.

 

Leven zonder maskers

Eerlijk, het is niet zo makkelijk om je maskers in een keer aan de kant te schuiven. Geloof mij, dat is een heel proces. Een proces dat bij mij ook nog niet klaar is. Voor mij geldt dat ik heel veel maskers tot mijn beschikking had. Al mijn onzekerheden, angsten, eenzaamheid en mezelf niks waard vinden heb ik heel lang weggestopt onder mijn maskers. Zo gecreëerde ik mijn eigen schijnveiligheid. Voor de buitenwereld had ik het altijd goed voor elkaar en kwam ik vrolijk en zeker over maar soms ook afstandelijk. Maar van binnen was het allesbehalve vrolijk en voelde het als een enorm wirwar van emoties.

Kwetsbaar zijn en mijn gevoel delen was voor mij onmogelijk geworden. Omdat ik niet meer echt gelukkig was met mezelf ben ik healing sessies gaan volgen. Dit is voor mij het begin geweest naar, mag ik wel zeggen, een ander leven. Wanneer ik terug kijk op een paar jaar geleden, zie ik hoeveel stappen ik al heb gezet. Hoeveel muurtjes ik al heb afgebroken. Ook mijn gevoeligheid en kwetsbaarheid durf ik meer te laten zien. En door dat te laten zien voel ik ook meer mijn eigen innerlijke kracht.

Door dit persoonlijke stukje te delen stel ik mij ook kwetsbaar op. Maar hoe kun je schrijven over kwetsbaarheid wanneer je dat zelf niet laat zien?

 

Wil jij ook je authentieke zelf leven zonder al die maskers? Vanuit al je kwetsbare en gevoelige lagen? En vanuit die oneindige stroom van innerlijke kracht?

 

Voel je een duidelijke `JA`, neem dan vrijblijvend contact met me op.